من از عهد آدم تو را دوست دارم

از آغاز عالم تو را دوست دارم

چه شب ها من و آسمان تا دم صبح

سرودیم نم نم ؛ تو را دوست دارم

نه خطی ، نه خالی ! نه خواب و خیالی !

من ای حس مبهم تو را دوست دارم

سلامی صمیمی تر از غم ندیدم

به اندازه ی غم تو را دوست دارم

بیا تا صدا از دل سنگ خیزد

بگوییم با هم : تو را دوست دارم

جهان یک دهان شد هم آواز با ما :

تو را دوست دارم ، تو را دوست دارم .
 

بهت نمي گم

بهت نمي گم كه دوست دارم ، ولي قسم ميخورم كه دوست دارم


بهت نمي گم كه دوست دارم ، ولي قسم ميخورم كه دوست دارم


بهت نمي گم كه هر چي بخواي بهت ميدم ، چون همه چيزم تويي


نمي خوام كه خوابت رو ببينم ، چون تو خيلي خوش تر از خوابي


اگه يه روز چشمات پر اشك شد دنبال يه شونه هستي تا گريه كني


صدام كن ، قول ميدم اشك هاتو پاك كنم و منم با تو گريه كنم


اگه دنبال مجسمه سكوت مي گشتي تا سرش داد بزني


صدام كن ، قول ميدم ساكت بمونم


اگه دنبال خرابي مي گشتي تا نفرت رو در اون دفن كني


صدام كن ، قلبم تنها خرابه وجود توست


اگه يه روز صدات كردم كه بهت نياز دارم ، نگو كجايي


فقط يه لحظه چشماتو ببند و بهم فكر كن

بهت نمي گم كه هر چي بخواي بهت ميدم ، چون همه چيزم تويي

نمي خوام كه خوابت رو ببينم ، چون تو خيلي خوش تر از خوابي


اگه يه روز چشمات پر اشك شد دنبال يه شونه هستي تا گريه كني


صدام كن ، قول ميدم اشك هاتو پاك كنم و منم با تو گريه كنم


اگه دنبال مجسمه سكوت مي گشتي تا سرش داد بزني


صدام كن ، قول ميدم ساكت بمونم


اگه دنبال خرابي مي گشتي تا نفرت رو در اون دفن كني


صدام كن ، قلبم تنها خرابه وجود توست


اگه يه روز صدات كردم كه بهت نياز دارم ، نگو كجايي


فقط يه لحظه چشماتو ببند و بهم فكر كنAAAA
 

 ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღچراغ دوستیت تو قلبم روشنه حتی در ساعات اوج مصرف تا بدونی دوستت دارم هنوز تو قلبمی و چشم به را هتم๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣۜஐღ๖ۣ๖ۣۜஐღ

هنگامی که در طلب رویاهای خویشم قول بده وفادار بمانی.

تا نگران نباشم برای آنچه فراسوی توان من است تا اینکه نکوشم دل همگان را به دست آورم..

تا اینکه به خاطر بسپارم هرگز تنها نیستم و دوستی عزیز و یاری نازنین

همواره در کنار من است..

تا اینکه اندیشه های نیکو داشته باشم و دوری کنم از زشتیها..

تا اینکه بر این باور بمانم که همه چیز سامان میگیرد..

تا اینکه گمگشته ای نباشم که ندانم چه چیز مهم است و چه چیز بی اهمیت..

تا اینکه بکوشم بهترین باشم در هر آنچه انجام میدهم..

تا به خاطر داشته باشم که مهمترین روز زندگیم آن روزی است که امروز طلوع میکند..

و پاداشی که امروز دریافت میدارم این است که با منی... و با من می مانی...

آشناهای غریب همیشه زیادند

آشناهایی که میایند و میروند

آشناهایی که برای ما آشنایند

ولی ما برای آنها...

نمیدانم واقعا چرا و چگونه میشود

که همه روزی

آشنای غریب میشوند

یکی هست ولی نیست

یکی نیست ولی هست

یکی میگوید هستم ولی نیست

یکی میگوید نیستم ولی هست

و در پایان همه بودنها و نبودنها

تازه متوجه میشوی

که:

یکی بود هیشکی نبود

این است دردی که درمانش را نمیدانند

و ما هم نمیدانیم

که آن یکی که هست کیست

و آن هیچکس کجاست

کاش میشد یافت

کاش میشد شکستنی نبود

کاش میشد زیر بار این همه بودن و نبودن

خرد نشد

و ما همچنان هستیم

پس تو هم باش

باش که دیگر یکی تنها نباشد

 عشق افسانه نیست ...آنکه عشق را آفرید دیوانه نیست...عشق آن نیست که کنارش باشی...عشق آن است که هر لحظه به یادش باشی!